De uitgever en ik. Wij wilden wel eens wat filosoferen. ‘Zoek jij een niet te lange wandeltocht in een mooie omgeving met cultuur en horeca’, vroeg ik. ‘Laten we wandelen rond Hattem’, antwoordde de maker van de leukste wandelgidsen van Nederland al snel. ‘Dat heeft het allemaal. Kunnen we meteen een wandelroute controleren.’ Dus stapten wij op een zonnige frisse voorjaarsdag uit de bus bij Hattem. Reistijd vanaf de hoofdstad: nog geen anderhalf uur.

Theetocht Hattem

Pittoresk was het eerste woord dat in mij opkwam toen we de Middeleeuwse straten inliepen. Vanzelfsprekend moest er eerst wat gedronken worden voordat wij een zogenaamde theetocht rond Hattem gingen lopen. Maar de uitgever en ik, wij dronken geen thee, maar koffie met taart. Dat kon ook heel goed bij café Bij de molen.

Verrassend Voerman Museum

Ondanks de vele historische gebouwen van de Hanzestad maakten de tuinhuisjes die in de 18e eeuw werden gebouwd aan de dan net gedempte buitengracht, het meeste indruk. Samen met het Voerman Museum. Het is verrassend genoeg deels gewijd aan de geschiedenis van Hattem en aan archeologische vondsten, maar wij gingen voor vader en zoon Voerman. Voerman senior schilderde IJssellandschappen met vlammende luchten die deden denken aan de Engelse schilder William Turner. Voerman junior kreeg al op jonge leeftijd opdracht om tekeningen te maken voor de eerste natuuralbums van Verkade. Niet zo opmerkelijk als je weet dat zijn moeder een meisje Verkade was.

Weilanden, bergen en landgoederen

Met mijn camera in de aanslag en mijn opschrijfboekje in de andere hand wandelen wij daarna al pratend Hattem uit. Als we even later op het punt staan het bos in te lopen, drukt de uitgever mij een A4 in mijn hand. ‘Ga je de route checken?’ Nu was ik dacht ik wel aardig in multitasken maar de volgende uren moet hij mij bij de les houden. Dat doet hij heel sympathiek door steeds vlak voor een afslag of kruising te vragen: ‘Lopen we nog goed?’ Check. Wandelen rond Hattem is een afwisselende aangelegenheid. We komen langs weilanden, akkers, statige beukenlanen en naaldbossen en zien maar een enkele andere wandelaar. Lunchen doen we in het bos bij Herberg Molencaten. Dat hoort bij het gelijknamige landgoed met zijn statige landhuis. Daarna beklimmen we de Trijselenberg, onderdeel van de Veluwse stuwwal. Ooit stond hier de galg van Hattem. Nog steeds wordt de berg veel bezocht gezien alle wandelroutes die eroverheen gaan.

Bossen en uiterwaarden

Onderweg praten we heel wat af, over onze vaders die het tegenwoordig alleen moeten zien te redden, over mannelijkheid en vrouwelijkheid en over aantrekkelijk zijn en blijven als je de 50 nadert of daar al even overheen bent. Ongemerkt wandelen we het bos uit langs een kanaal, de dijk op naar de uiterwaarden van de IJssel en passeren een Joodse begraafplaats. Terug naar de oude stadskern van Hattem. Om onze theetocht op de fotogenieke Markt te eindigen. Met veel bitterballen en bier.

Naschrift: Het beoogde boekje met theetochten gaat er niet komen. Maar niet getreurd, want de route is dezelfde als de Trage Tocht Hattem. De link naar de route vind je hieronder bij de adresgegevens.