Een vrouw met waxcoat en twee bassets die voor haar uit heen en weer rennen, loopt in het bos. Alsof de jacht zo gaat beginnen. Ze lijkt te horen bij het eeuwenoude landgoed Twickel waar ik aan het wandelen ben. En zij ook, zo blijkt als we elkaar genaderd zijn en in de zon beleefd een praatje maken. Het is geen jachtseizoen en deze jachthonden die ze zelf fokt – Petit Basset griffon vendéen om precies te zijn – moeten wel uitgelaten en in conditie blijven, zegt ze terwijl de wel opgevoede honden geduldig even verderop op haar zitten te wachten.
Kasteel, jachthuis en koetsenmakerij
Zo’n dag is het, van lentezon, praatjes en slenteren, van pezige gepensioneerde wandelaars met heuptas en driekwartsbroeken die in marstempo Twente doorkruisen, van de vrouw in haar elektrische ligrolstoel die ik hoor zingen nadat ze mij is gepasseerd en van de boer op zijn tractor die vandaag zijn cowboyhoed heeft opgezet. Ik laveer er tussendoor, wandelend over de 4000 hectare grond van landgoed Twickel, met kasteel, zo’n 150 pachtboerderijen met zwart-witte luiken en allerlei andere gebouwen, waaronder een koetsenmakerij en het voormalig jachthuis Erve Het Wanink.
Landgoed Twickel sinds 1347
Het landgoed is er al sinds 1347. Dat voel je aan alles. Aan de riviertjes die ik passeer, de rechte sloten, oude lanen, bos, heide, akkers en aan de weilanden met rondingen, bomen en lammetjes. Net toen ik dacht dat hier alles nog bij het oude was, passeerde ik aan het zandpad een klassieke handkar die als mini-winkeltje fungeerde van de verderop gelegen boerderij. Geen personeel, maar wel camerabewaking.
Chique dorp Delden
Even later in de verte de watertoren van Delden. Het dorp van stand waar op het treinstation mijn 15 kilometer lange rondwandeling over landgoed Twickel is begonnen. Een mooie wandeling uit de koker van wandelaar en Twentenaar Truus Wijnen. De laatste kilometer gaat over glooiende velden. Strak groen met uitzondering van de wielrenners. Zo daal ik af, Delden weer in. In het dorp landhuizen en villa’s, zoals het beschermde monument Villa De Kroonenhof. Helemaal van zwart hout, net een chalet. In de dorpsstraat tijd voor een biertje in hotel De Zwaan. Uit 1804. Om nog even in de stemming te blijven.