Er is een zonnige zondag voorspeld. En ook al zal het flink vriezen, ik vermoed dat het wel eens druk kan gaan worden in de natuur. Wat anders kun je momenteel doen als je naar buiten wilt? Ik heb in ieder geval zin om te wandelen. Nu houd ik erg van de duinen en in de buurt van Amsterdam zijn meerdere mooie duingebieden waar ik graag naartoe ga maar ik ben meestal niet de enige. Nu word ik deze periode uitgedaagd om routines te doorbreken. Dus pak ik mijn wandelgidsen, speur de kustlijn af en ontdek een gebied waarvan ik het bestaan niet kende. In alle vroegte ga ik op pad om te gaan wandelen in de duinen bij Heemskerk, onderdeel van het Noordhollands Duinreservaat.

Betoverd door het landschap

Door de polder rijd ik naar Heemskerk. De rijp ligt op de velden. Die zie ik ook als ik het natuurgebied in loop, want de wandeling begint met een bospad tussen akkers, weiden en een paar moestuinen door. Die zijn vorstgroen. Het ijs knispert onder mijn voeten. Overal kwetterende vogels. De nog lage zon zorgt voor van die fletse Hamiltonachtige plaatjes. Al snel ben ik betoverd door het landschap. Eerst open bossen met bevroren vennetjes, dennen, eiken, en beuken. Met enige regelmaat ruiterpaden kruisend. Wandelend naar het meer open duingebied van Heemskerk richting zee zijn het vooral laag struikgewas en grassige valleien waar ik doorheen kom. Het moet hier flink stuiven, want er zitten aardig hoge duinen tussen. Aan de rand van een vennetje zit een vrouw op haar hurken te ijsmijmeren. Daar is het wel de plek voor. Heerlijk stil, ook nu.

Lieflijk en ruig

Het is echt niet alleen het weer dat zorgt voor steeds prachtige nieuwe plaatjes al wandelend in die duinen bij Heemskerk. Het landschap is dan weer lieflijk, dan weer ruig. Onderweg kom ik allerlei begrazers tegen die het duinlandschap open houden: Schotse Hooglanders, maar ook schapen met van die fraai gekrulde horens en aan de andere kant van hetzelfde pad een groep geiten. Meer richting de bewoonde wereld passeer ik een monument. Nee, toch niet, het zijn de graven van Fifine en Arthur, de jachthonden van de voormalig eigenaar van dit duingebied Jan Hendrik van Boelens van der Haer. Deze 800 hectare grond gebruikte hij tot 1908 puur als jachtterrein. Zij rennen dan wel niet meer rond, even later zie ik een energieke hond die door een schaapsherder in het veld getraind wordt in het schapen drijven. Van de aanwezige boswachter hoor ik dat de hond in een jaar is klaargestoomd voor het echte werk en dan 52 commando’s kent.

Bedreigde vlindersoorten

Om bij de dieren te blijven: deze wandeling komt uit de leuke wandelgids De mooiste vlinder- en vogelwandelingen van Nederland. In een ander jaargetijde is deze wandeling in de duinen bij Heemskerk namelijk een vlinderwandeling die langs diverse bijzondere vlindersoorten voert. Ik zag nu alleen een met ijskristallen bedekt rupsje waar ik mij zorgen over maakte. De Vlinderstichting verzekerde mij later dat ‘de rupsen die hier gewoon zijn te overwinteren (en dat zijn er heeeeel veel) daar prima tegen kunnen. Juist warme natte kwakkelwinters eisen vaak hun tol.’ Gelukkig. Op het kaartje in de gids staat aangegeven waar je tijdens de wandeling welke vlinders kunt aantreffen. En naast de tekst vind je korte beschrijvingen en plaatjes zoals van de bedreigde Duinparelmoervlinder en Bruine eikenpage die op de zogeheten Rode Lijst staan en hier voorkomen. Er fladdert heel wat af daar onder de rook van Amsterdam. Een aangename drukte.