Het kan bijna niet anders dan dat de dichter Marsman zich heeft laten inspireren door dit landschap toen hij zijn beroemde Herinnering aan Holland schreef over brede rivieren die traag door oneindig laagland gaan. En over de boerderijen, kerktorens, dorpen, boomgroepen en ‘de gevreesde stem van het water’. Allemaal herkenbaar voor wie gaat wandelen bij Deventer. Nadat ik met de pont de IJssel ben overgestoken en Deventer nauwelijks meer zichtbaar is, draagt de wind deze wolkenloze dag het carillon van de kerk nog lange tijd met mij mee als ik over het graspad loop bovenop de dijk langs de IJssel. Het is stil als ik vervolgens afbuig het binnenland in. Door de uiterwaarden. Langs het smalle, hoge romaans-gotische kerkje van Wilp.

Kronkelen over de winterdijk

En daar in Wilp begint het mooiste deel van deze wandeling vanuit Deventer. Hier kronkelt namelijk een smalle dijk als een slang dwars door het landschap. Soms kaal, maar voor het overgrote deel weelderig met bomen begroeid. Hoezo ligt hier een dijk hier vraag je je dan af. Dat is omdat ooit op deze plek een arm van de IJssel stroomde. Het water begrensd door een dijk. Maar toen werd de stroom verlegd naar de huidige bedding en ook daar werd een dijk aangelegd. Het tussenliggende gebied kwam zo droog te staan. Over die oude IJsseldijk slinger ik nu door de polder boven het landschap met uitzicht op moerassen en plasjes die in een ver verleden bij dijkdoorbraken zijn ontstaan. In zo’n plasje staat een duikplank en daar wordt deze zomerse dag ook echt gebruik van gemaakt. Een ooievaarsnest met gezelschap erin aan de rand. De dijk heeft allerlei benamingen: winterdijk, bomendijk en officieel Veluwse Bandijk.

Afwisselende route

De route die ik loop, is meer dan tien jaar geleden door de NS uitgezet. Dat leverde bijzonder veel wandelaars op. De barones die voor behoud van deze dijk heeft gestreden – want er waren plannen om de bomen te kappen en de dijk recht te trekken – is dezelfde dame over wier landgoed het pad liep. Met de nadruk op liep, want zoveel wandelaars over haar grondgebied vond ze wat te veel van het goede. Officieel is deze wandeling vanuit Deventer daarom door de NS geschrapt, maar de rood-witte markering staat er nog vers bij. Alleen moet je nu met een bochtje om het land van de barones heen.

Hilarisch kabouterdorp

Ook daarna is de route overigens bijzonder afwisselend. Kwakende kikkers, velden met hier en daar een boom, een kalme beek, een oude toren, akkerland, bos… Vlak voordat je bij station Klarenbeek komt, is verspreid langs het bospad het hilarische en zeer creatieve kabouterdorp Klarenbos aangelegd. Met onder andere een sportcentrum en een onbewoonbaar verklaard huis. Niemand die weet wie de makers zijn.

Tips voor de NS-wandeling

Hieronder vind je een link naar de voormalige 15 kilometer lange NS-wandelroute van Deventer naar Klarenbeek met enkele recente aanwijzingen erbij. Ik wil er nog eentje aan toevoegen. In de allerlaatste aanwijzing staat dat je via het onverharde fietspad bij het station uitkomt. Daar ontbreekt dat je dan wel als je het kabouterdorp uitkomt, linksaf moet slaan.

Wandelen bij Deventer

Heb je er nog geen genoeg van en wil je nog meer wandelen rond Deventer? Kijk dan naar de leuke wandelgids Wandelen buiten de binnenstad van Deventer.