Ik ben niet iemand die vaak op het water te vinden is. Maar op een zomerse dag met vrienden in een sloepje over de Friese wateren varen en dan aanleggen bij een lekker restaurant in Woudsend, daar zeg ik geen nee tegen. Die combi vooral. En dus kijk ik op een dag vanaf het water naar een Friese stolpboerderij, ‘Omke Jan’ staat er op het dak, ‘boergondische ontmoetingsplek’.
Puur en echt ‘ite en drinke’
Als we eenmaal de boot hebben aangelegd en aan wal zijn gegaan, blijkt Omke Jan een levensgenieter en vriend van mij te zijn. Zoals alle liefhebbers van het goede leven vrienden zijn van Omke Jan, zo laat hij weten. Die ‘hij’ is al lang niet meer de oorspronkelijke Omke Jan, maar wel oud-oom van de oprichter van dit Friese restaurant. Iemand die van puur en echt ‘ite en drinke’ hield. Het betekent dat alles zoveel mogelijk uit de buurt komt. Aan de muur hangen foto’s van de lokale toeleveranciers. Daar alleen al heb ik een tijdje naar staan kijken. Naar Cees Nooteboom die hier geen schrijver is, maar de molenaar uit het dorp, naar Freerk Visserman die op paling vist bij Heeg, een dorp even verderop en naar Romke Schaap die melkveehouder is om de hoek in Ypecolsgea.
Omke Jan en Piet Hein Eek
Na de borrel op het terras met uitzicht aan de ene kant op een molen en aan de andere kant op de talrijke bootjes die onder de brug door manoeuvreren, verhuizen we naar binnen. De oude boerderij is heerlijk licht, dat licht valt deels door het dak naar binnen. Er is een mooie open keuken, veel hout – niet alleen van de balken – een gietvloer, grote houtkachel en Perzische tapijten op de vloer. Het ontwerp is van Piet Hein Eek. Kortom, hier geen oubolligheid maar een fris en modern restaurant dat met zijn tijd meegaat. En dat geldt niet alleen voor het interieur.
Lokaal en veel vegetarisch
Zo blijkt de serveerster uit Oekraïne te komen en heeft Omke Jan aardig wat vegetarische gerechten op de kaart staan. Vooraf tsiissop (kaassoep) met bosui, Ãlde Fryske kaas en kruidenolie of gepofte koolrabi met biet, geitenkaas en mosterd. Ook al klinkt het aardappelkoekje met bloemkooltapenade en gerookte meerval ook niet verkeerd. Maar ik moet bekennen dat ik voor de enige vleesoptie ben gegaan: steak tartaar met Amsterdamse (!) uitjes, bieslookcrème, een eierdooier en brioche toast. Iedereen was zeer tevreden met zijn keuze. Allemaal even goed en lekker. Verrassend lekker zelfs. Dat gold ook voor onze hoofdgerechten en de toetjes.
Midden tussen de Friese meren
We likten onze vingers erbij af maar konden niet al te lang blijven zitten, want we hadden niet geboekt in de herberg van Omke Jan boven het restaurant. Nee, maar we wilden wel nog snel een ommetje maken door het leuke Woudsend, voordat we nog een uur met onze elektrische sloep moesten varen naar ons ruime vakantiehuis in IJlst. In de late avondzon tuften we over het water tussen de weilanden en polders door, met vogels en zelfs nog libellen die over het water scheerden en de zachte gloed van de ondergaande zon op onze gezichten. Om te constateren dat het leven goed was en Omke Jan een vriend voor het leven.