Het is doodstil in het bos van natuurgebied Renderklippen. Of beter gezegd: was. Want terwijl ik op mijn vriendin sta te wachten die een bezoekje brengt aan de natuurbadkamer hoor ik gegil vanuit de bosjes. Nu ken ik haar goed genoeg om te weten dat dit een gewone schrikreactie is en ik me niet als een macha door het struikgewas hoef te manoeuvreren om haar te bevrijden. Dat blijkt even later wel enigszins lichtzinnig gedacht door mij. Want dit is wat er gebeurde: net toen ze haar broek had laten zakken en door de knieën was gegaan, hoorde ze vlak naast zich een hard geknor. Reden genoeg dus om te gillen. Waarop ze het volgende moment tegen de billen keek van een wild zwijn dat onder luid gekraak niet wist hoe snel het weg moest komen.

Stuifduinen, bos en heide

Dat was nadat we de twee elkaar deels overlappende Natuurpaden van de natuurvrienden van de KNNV Epe-Heerde hadden gevolgd, overwegend door bos. Een prachtig licht bos met bruggetjes over sprengenbeken, ooit gegraven om watermolens aan te drijven voor de papierindustrie, maar nu zeer natuurlijk ogend. Eerder hadden we over stuifduinen gewandeld die als de rug van een prehistorisch reptiel dwars over de immense heide lopen. Met eindeloze vergezichten. Natuurgebied Renderklippen ligt namelijk op de Veluwse stuwwal. De zanderige stuifruggen zijn na de laatste ijstijd ontstaan toen de wind vrij spel had op het onbegroeide terrein. Die heide begint nu net in bloei te komen. En dan heb ik het niet alleen over struikheide, hier groeit ook dopheide en het zeldzamere kraaiheide. Eind augustus moet dat één immense purpelpaarse zee zijn.

Bijzondere flora en fauna Renderklippen

Er schijnt nogal wat bijzondere flora en fauna te zijn in natuurgebied Renderklippen. Zoals allerlei soorten slangen. Die we niet zagen. Wel twee baby muisjes die zich onbespied waanden en een kudde Veluwse heideschapen met haar op hun kop in plaats van wol, die al bijna 60 jaar de heide begraast, gechaperonneerd door een herder met twee honden. Meer dan wat gemekker hoorde ik niet toen we daar langs liepen. Het had het dus een hele stille wandeling kunnen zijn op die doordeweekse zonnige zomerdag op de Veluwe.