Boer, slager en kok. Op landgoed Heerdeberg zijn ze het allemaal. En zoals ze zelf zeggen: ‘Wij koken en leven op het ritme van de seizoenen. Wij kennen de voedselketen en houden haar gezond en transparant. Onze dieren hebben recht op een waardig en gelukkig leven. En onze gasten hebben het recht te weten wat ze eten.’ Nu was ik in de buurt toen ik getipt werd, dus heb ik meteen op de rem getrapt en de afslag genomen naar dit familiebedrijf in Cadier en Keer, net buiten Maastricht. Ik was wel toe aan een lunch en dit klonk mooi.

Zelfgekweekte biologische groente en kruiden

Ik ben nog niet goed en wel van de drukke Rijksweg afgeslagen als ik langs glooiende weilanden van het Heuvelland tussen de bomen landgoed Heerdeberg oprijd. Stil is het. En groen. De auto zet ik bij de door beelden omgeven beukenlaan. Langs het gebouw van de honderd jaar oude slagerij die bij het landgoed hoort, loop ik deze zomerse dag de tuin van het restaurant in. Het is een biologische groente-, kruiden- en theetuin met achterin een buitenkeuken en een deels overdekt terras. Maar nu komt de grootste verrassing: het terras ligt in de beschutting van een oude mergelgroeve. Ik kijk op tegen zo’n zachtgele mergelwand die geluiden dempt. Heuvelland heet niet voor niks ook Mergelland. Op de wat hogere plateaus zijn loungeplekken gemaakt. Zitzakken en lekkere stoelen. En er is een buitenhaard. In het weekend is er ook een barbecue.

Eigen varkens en runderen en permacultuur

De kaart is overzichtelijk met een aantal vaste en een aantal wisselende gerechten. Om de simpele reden dat Heerdeberg alleen spullen van eigen land gebruikt. Vlees van eigen dieren die van kop tot staart worden verwerkt. Groente en kruiden uit diverse eigen tuinen in de omgeving van het landgoed. Ze hanteren het principe van de permacultuur. Dat gaat veel verder dan biologisch. Het betekent onder andere: geen bestrijdingsmiddelen en zorgen voor balans in het ecosysteem. Daar dragen ook de eigen Bonte Bentheimer varkens aan bij die de overgebleven groenteresten op het land opeten en de grond omwoelen met hun gewroet. Dierenwelzijnsorganisatie Varkens in Nood heeft Heerdeberg 5 sterren gegeven, daarmee behoren ze tot de beste varkensboeren van Nederland. En dan zijn er ook nog eigen Aberdeen Angus runderen.

Heerlijke setting

Even later eet ik op het terras een vrije interpretatie van wat op de kaart staat als bloedworst met appel en stroop. Waarbij de appel in tweeën gesneden is en kort in de boter heeft gelegen en de stroop geen stroop maar speculaassaus blijkt te zijn. Ik kijk enigszins jaloers naar de buurtafel waar kreten van genot opstijgen over de spannende kruidensalade met ham van wild. Wel ben ik erg blij met mijn Pinot Noir Barrique van het net over de grens gelegen wijndomein Aldeneyck. Alsook met de setting. Wat vogelgekwetter, uitzicht op beelden, gewassen en bloemen. Ik neem nog een kop thee en kan kiezen. Thee van het gerenommeerde Blanche Dael uit Maastricht of de kruiden zelf gaan plukken in de theetuin. Ik ga voor gemak.

En beeldentuin, boomgaard en vakantiehuisjes

Het concept van Heerdeberg spreekt mij enorm aan. En dan heb ik nog niet eens de beeldentuin goed bekeken, waarvan de opbrengst naar de bouw van scholen in Zimbabwe gaat. Of uitgebreider gewandeld door het aangrenzende Savelsbos of door hun hoogstamfruitboomgaard. Dan had ik zelf op de ladder kunnen gaan staan om kwetsen te plukken. In de boomgaard staan ook twee oude stallen die zijn omgebouwd tot vakantiehuisjes en die er op de foto’s aantrekkelijk en fris uitzien. Allemaal redenen om meer tijd te maken voor deze plek. Nu liep ik nog even langs de Lourdes-grot op het terrein. En ook Maria zag dat het goed was.