Het lijkt me niet aannemelijk dat over vijftig jaar de nog altijd populaire aardappelen-groente-vlees combi het toonbeeld is van Hollandse kost. De wereldbevolking dijt tenslotte onophoudelijk uit en de voedselschandalen worden er niet minder om. Tegen die tijd vinden we kweekvlees waarschijnlijk heel gewoon, dus gehaktballen en hamburgers gemaakt van stamcellen van koeien. Met nanodeeltjes verrijkt voedsel zorgt ervoor dat pens en ander vooralsnog redelijk onverkoopbaar voedsel gretig aftrek vindt omdat het naar zalmforel smaakt of iets anders aantrekkelijks. Zeewier is helemaal in en groeit in alle soorten en maten tussen onze tanden. En genetisch gemodificeerde gewassen als soja, mais en rijst zijn de basis van ons eten geworden. Aardappelen, groenten en vlees, maar dan anders.
Gerechten uit Vietnam, Korea en Sri Lanka
Anders is ook de originele kaart van Aziatisch restaurant LE:EN dat een paar jaar geleden is verhuisd naar een industrieterreintje achter watertoren Heuveloord. De ruimte van het voormalig las- en constructiebedrijf is enorm, maar slim ingedeeld waardoor ik niet het idee heb in een fabriek te zitten. De inrichting is Aziatisch met een vette knipoog. Op de kaart gerechten uit Japan, Thailand, China, Vietnam, Korea, Sri Lanka, India en Indonesië. Leuke, kleine gerechtjes allemaal. Conform de laatste trend is het idee dat je alles met elkaar deelt. Zoals het Vietnamese thit cuon: rolletjes van rijstvel gevuld met garnalen, rettich, munt, koriander, glasnoedels en Thaise basilicum met vissaus. En het Maleise nyonya: gewokte scheermessen met sojaboontjes, sugarsnaps, chili, knoflook en kemirienoten. Veel groenten en vis. Veel oosterse frissigheid ook.
Sprinkhanen als proteïnebron bij LE:EN
Voor de liefhebber is er vlees bij LE:EN, nu het nog kan. Zoals duivels hete kipcurry. Maar ook vlees van de experimentele soort. Ik zie namelijk het Koreaanse joomukbob op de kaart staan: sprinkhaan op chili-rijstballetjes met wasabimayonaise, waterkers, bieslook en preischeuten. De sprinkhaan kraakt lekker crispy tussen mijn kiezen en heeft een enigszins zoete smaak die me in de verte doet denken aan tamme kastanjes. Ja, insecten worden onze nieuwe proteïnebron. Ik vind er helemaal niets mis mee en neem er nog een. De dag erna kondigt een grote supermarktketen aan om per 2015 alle winkels te bevoorraden met ‘buggy balls’ van meelwormen, ‘buggy burgers’ van buffalowormen en ‘buggy crisps’ in de smaken paprika en zout van wasmotlarven. The future is now!
Anno 2022 is vegan in. Maar ik ken nog steeds weinig restaurants zoals restaurant LE:EN. De ontwikkelingen gaan traaaaag.
