Als ik elke dag zo zou kunnen eten als bij Herberg de Kop van ’t Land dan zou ik geen moment twijfelen. Ik werd acuut vegetariër. Dat is dan maar alvast gezegd. Over het algemeen ben ik bepaald niet afgunstig als ik zie wat vegetarische vrienden van mij zoal voorgeschoteld krijgen. Met als toppunt ooit een torentje van kikkererwten dat eruit zag als een omgekieperd blik zonder enige extra’s. En dat ook zo smaakte.

Heerlijk eten zonder vlees en vis

Nee, neem dan Herberg de Kop van ’t Land, een half uur fietsen vanuit de Dordrechtse binnenstad over de dijk en door de polder. Gelegen in het groen aan rivier de Nieuwe Merwede. In tijden niet zo lekker gegeten. Hier wordt geëxperimenteerd zonder vlees en vis, en hoe. Mijn eerste amuse lijken kleine paddenstoelen, maar zijn luchtige madeleines gemaakt van aardappel, opgediend in een schaaltje tussen het mos. Erbij een schoteltje met krokante koekjes van zoete aardappel en aardpeer die op herfstblaadjes lijken. Plus een saus van walnoten en beukennoten. De beukennoten zijn door mensen uit de buurt gebracht, want die weten dat koks Ewout en Gijs – zelf fervente wildplukkers – van verse spullen houden. Ook net binnengebracht: kweeperen.

Van berenklauwolie tot eetbare cocktailprikkers

Bij Herberg Kop van ’t Land gooien ze liefst niets weg. De mannen zijn creatief met restanten groenten, kruiden en paddenstoelen. Of het nu gaat om bietjes, tomatenschilletjes of steeltjes van shiitakes. Ze drogen en malen ze. Vervolgens gebruiken ze deze als smaakmakers in gerechten en ze maken er oliën mee. Ooit berenklauwolie in de sla gegeten of zeemelde in de boter? En de gedroogde steeltjes van de koolrabi werden tot eetbare cocktailprikkers. Wat verder aan groenten overblijft, fermenteren ze. Af en toe gaat zo’n gesealde zak open om te proeven, na te denken of en wat ze ermee zouden kunnen. En als het niks wordt, pech. Het is en blijft experimenteren. Met iedere week een nieuw menu.

Spannende combinaties

Ik zou nog eindeloos kunnen uitweiden over de bijpassende volle rode wijn uit Südtirol, alle ingrediënten en gerechten, maar je moet gewoon zelf gaan proeven. Nou ja nog eentje dan, het toetje: een mousse van pastinaak, semifreddo van wilde kamille, bramen, bosbessen, gel van vossenbes en rozebottel, en crumble van mout en hazelnoot. Ook al zijn veel kleine toefjes op één bord populair in het hele land, dat zegt meestal niets over de kwaliteit of dat je het gevoel hebt dat de smaken elkaar versterken en een geheel vormen. Maar bij Herberg de Kop van ’t Land combineert alles wonderwel. Dat is dus een kunst op zich.

Blijven slapen

Een niet geheel onbelangrijk prettig detail is dat Herberg de Kop van ’t Land een heuse herberg is. Eentje waar je boven het restaurant kunt overnachten in een van de drie hotelkamers. Dus keek ik vanuit mijn kamerraam in het voormalig veerhuis aan de Nieuwe Merwede richting de Biesbosch. De maan stond recht voor me en wierp een brede bundel licht over de rivier, daarin weerspiegelden de rode en groene lichtjes van de voorbijvarende vrachtschepen. Even later viel ik tevreden in slaap. De volgende morgen was er eerst nog weer een erg lekker, uitgebreid en zelfgemaakt ontbijt met onder andere scones, pruimen-aardbeienjam en zure room, voordat ik de pont naast de herberg nam om het water over te steken en het Biesbosch MuseumEiland en Nationaal Park De Biesbosch wandelend en fietsend te gaan verkennen. Herberg de Kop van ’t Land is een heerlijke plek. En daar hoef je echt geen vegetariër voor te zijn.