Ik ben tegenwoordig into plastic. Of eigenlijk vooral into hoe we kunnen zorgen voor meer bewustzijn over het gebruik van plastic. Want plastic is overal. Niet alleen in ons huis, maar ook als zwerfvuil op straat en in de oceaan. Met desastreuze gevolgen. En dus is mijn nieuwsgierigheid gewekt als ik hoor dat het gloednieuwe boutique hotel Lytel Blue in het Brabantse Riethoven één plasticvrije kamer heeft. De Special Blue Room.

In de oude pastorie

Special is eigenlijk het hele hotel. En Blue ook. Heel warm diepblauw dat Cupido (!) blijkt te heten. En dat mij opzuigt zodra ik binnenkom in Lytel Blue. Dan kan het eigenlijk al niet meer verkeerd gaan hè als je hier met je geliefde bent. ‘Blauw zorgt voor ontspanning en rust’, zegt eigenaar John als ik ernaar vraag. ‘Het moet een weldadig gevoel geven tijdens je verblijf’, vult zijn partner Willeke aan. Met Lytel Blue willen ze een klein boutique hotel neerzetten met internationale allure. Klein betekent hier negen kamers. Daarom werd gekozen voor Lytel, dat ‘klein’ betekent in het Engels van 1862, het jaar waarin deze voormalige pastorie is gebouwd. En blue spreekt voor zich.

Stijlvol design

We zitten in de voormalige keuken, nu de lounge en bibliotheek. Nippend aan mijn welkomstdrankje kijk ik naar originele, hypnotiserende Escherachtige tegels op de vloer gecombineerd met stijlvol design en kleuren die ik samen niet voor mogelijk had gehouden maar heel goed staan: okergeel, donkergroen, roze en goud. De styling en inrichting is helemaal door hen zelf gedaan. Bijzonder origineel en fraai. Tot mijn tevredenheid staan er flessen wijn tussen de boeken. Die laatste komen deels van zolder. Daar gevonden samen met een collectie processievaandels, schilderijen en beelden. In de gang had ik al een Mariabeeld zien staan. Dat hoor ik als ik vraag naar de recente renovatie en verbouwing.

Met behoud van originele details

Voorop stond dat ze de originele details in dit gemeentelijk monument wilden behouden. Het hele project is bijzonder grondig aangepakt. Zo namen ze een specialist in de arm die de gemarmerde look van de muren in de gang herstelde. De enorme balkenpartijen op zolder werden behandeld en zichtbaar gemaakt. Er kwamen geheime deurtjes tevoorschijn, zoals eentje hoog boven het trapgat – geen idee hoe je daarin komt – en tegelijkertijd werd een studie gemaakt van een plasticvrije kamer, omdat ze met Lytel Blue iets willen bijdragen aan een leefbare wereld en ook willen laten zien dat het kan. Ook al is dat bepaald geen sinecure.

Doordachte plasticvrije kamer

Met een sleutel met houten label en diverse codes (wifi, voordeur, airco) betreed ik mijn Special Blue Room. Als gastdocent van de Plastic Soup Foundation kijk ik kritisch naar mijn plasticvrije kamer. Wat is er allemaal anders dan anders? Heel veel. Zo zijn de lichtschakelaars van porselein. De stroomdraad zit in een glazen pijp die zichtbaar is achter een glazen plaatje in de muur. Er zit speciale blauwe verf op de muren, anders dan in de andere kamers, want geloof het of niet maar in de meeste verven zit plastic. Er is een spiegel met een tiptoetsschakelaar voor de lamp die erin verwerkt zit. De airco is speciaal voor Lytel Blue gemaakt, zodat de kast niet van plastic is. Te bedienen met een app. De meubels zijn van staal, glas, hout en riet. De gordijnen zijn luiken. Het afvalzakje is gemaakt van planten en dus composteerbaar. Een föhn en televisie ontbreken. Want van plastic. Het heeft ze nogal wat hoofdbrekens gekost maar alles is goed doordacht en het plasticvrije is goed gelukt. Het is een heerlijke, hoge en slim ingedeelde kamer waar ook goud een van de aanwezige kleuren is, zonder dat het overdreven wordt. En ik lig zeer comfortabel.

Ontbijten à la carte in de tuin

De volgende ochtend ontbijt ik in de grote tuin onder de kastanjeboom. Overal zijn zitjes. Om verspilling tegen te gaan, kies je één gerecht van de menukaart. Ontbijten à la carte heet dat bij Lytel Blue. Ik ga voor de yoghurt bowl met granola, noten, zaden en allerlei bosvruchten. Terwijl het wordt klaargemaakt, krijg ik een glas versgeperst sap en een ontbijtamuse: een taartje van zanddeeg met yoghurt en bosbessen. Erg lekker allemaal. Meer dan genoeg om de rest van de dag op te kunnen fietsen in de prachtige Kempen, blijkt. Als ik terugkom, word ik uitgenodigd om voordat ik ga eten in het heerlijke restaurant aan de overkant, op het terras in de zon te komen proeven. Ik drink de allereerste witte wijn die net deze week van wijndomein Doornakker is gekomen, van Johns vader. Een fruitige, frisse combinatie van een sauvignon gris en solaris druif die zich kan meten met het buitenland. Binnenkort staat de eerste wijnproeverij gepland bij Lytel Blue. Wat een fijne plek is dit. Romantisch, stijlvol, met oog voor details en voor de aarde en met hele gastvrije eigenaren. Klein? Groots.

Als je er toch bent, in het volgende dorp is de Rietveldwandelroute uitgezet. Langs gebouwen van Rietveld en tuinen van Mien Ruys. Het dorp is net een openluchtmuseum van De Stijl.