Bij ons thuis werd vroeger veel muziek gemaakt. Zo speelde mijn broer als klein jongetje viool. Met mijn moeder achter de piano zongen we kinderliedjes en later muziek uit opera de Zauberflöte die zij naar het Nederlands had vertaald. En ik denk met veel liefde terug aan de ontelbare keren dat we quatre-mains speelden. Dus was ik bij voorbaat verkocht aan B&B De Luthiers in Dordrecht. Het hele huis ademt muziek.

Viool- en gitaarbouwer

Om de hoek bij het beroemde Groothoofd en drierivierenpunt loop ik vanuit de voornaamste en oudste straat van Dordrecht de winkel annex ateliers in van Lucienne van der Lans en Wout Bosma. Zij bouwt en restaureert violen en andere snaarinstrumenten, hij met name semi-akoestische gitaren, zoals zijn zelf ontworpen variant op de Gibson. Het ruikt er naar hout, lijm en hars. Natuurlijk zijn er veel muziekinstrumenten die in verschillende wordingsstadia verkeren, maar ook houtklemmen, vijlen en allerlei soorten paardenharen voor strijkstokken. Achterin hangen ter inspiratie idolen van Wout aan de muur. Ik zie zowel Marilyn Monroe als het Puttertje van Fabricius. Voorin bij Lucienne de mal en foto’s van de viool die zij voor prinses Amalia maakte en vorig jaar op Koningsdag aan Maxima overhandigde. Ze zijn er beiden nog vol van. Hij vooral omdat hij er niet bij mocht zijn – geen aanhang bij de ceremonie – en alles vanaf de televisie moest volgen. Zij wegens de impact die de hele gebeurtenis nog steeds heeft op haar atelier.

Muziekkamer met vleugel

Eén trap op en ik kom in de muziekkamer. Als logé van B&B De Luthiers mag ik achter de vleugel gaan zitten en bladmuziek uit de kast pakken. Stoelen langs de kant. Ik zou er zelfs een klein concert kunnen geven, maar ik laat de klep dicht. Later, houd ik mezelf voor en neem de volgende trap naar de zolder waar twee gastenkamers zijn. Mijn kamer ligt aan de voorkant maar is doodstil. Marsmans Herinnering aan Holland op mijn kussen. Aan de muren tekeningen en schilderijen die bijna allemaal met muziek te maken hebben. En er is een pick-up. Ik pak blindelings een plaat, de eerste is Bach, nummer twee Johnny Cash. Ik wist niet dat die man zo hoog kon zingen, totdat ik erachter kom dat het toerental niet goed staat. Mozart klinkt daarna weer heel herkenbaar. Zo val ik in slaap.

Gastenkamer met privacy

De volgende morgen word ik wakker met een afgesproken klopje op mijn deur. Het teken dat mijn ontbijt klaarstaat op de dienbladhouder die op de overloop bovenop de trapleuning is gemonteerd. Even later zit ik in ochtendjas met het kleurig geblokte logo van B&B De Luthiers erop genaaid aan tafel. Een mens moet alles proberen tenslotte. Er zijn lekkere eitjes, verse jus, croissants, een vruchtensla en delicate chocopasta van de lokale chocolaterie. In mijn eigen keuken maak ik koffie in de cafetière, muziek op de achtergrond. Het is dat ik de historische binnenstad van Dordrecht nog in wil, want anders was dit een uitgelezen plek om weer eens achter de vleugel te kruipen.