Update: Beijing Bao is dicht. De eigenaar heeft het restaurant verkocht! Heel erg jammer. Ik laat deze post nog even staan, zodat iedereen weet hoe het zit, want ik lees er nog nauwelijks over. Gelukkig is er nog een ander heel erg goed en authentiek Chinees restaurant in Rotterdam. Probeer die maar eens!

In de tijd dat ‘Hoe Lang is een Chinees’ populair was, had ons dorp twee restaurants. Twee Chinese restaurants. Ze hadden vergelijkbare menukaarten met Foe Yong Hai, Tjap Tjoy en Babi Pangang. Ik kan me niet herinneren dat we de ene beter vonden dan de andere en dus wisselden we ze eerlijk af. Jaren later kwam ik bij een echte Chinees. Eentje waar ik Pekingeend in een pannenkoekje rolde. Toch associeer ik de Chinees nog altijd met de gerechten uit mijn vroege jeugd.

Veel jonge Chinezen

Door de grote glazen ruit zie ik dat restaurant Beijing Bao bijna helemaal vol zit met jonge Chinezen. Een goed teken. Dat verhoogt het gevoel van authenticiteit. En dan heb ik de kaart nog niet gezien. De vrij grote chefkok Xuebao Cao, roepnaam Bao, die uit Beijing komt, heeft een enorme kaart. Noord-Chinese keuken staat erboven.

Lamsvlees, koriander, aubergine

Je moet lamsvlees met komijn en koriander nemen, zeggen de buren. Ons favoriete gerecht bij Beijing Bao. Ik laat me graag adviseren, dus neem ik die samen met een pot jasmijnthee, want alcohol verkopen ze niet. Het lamsvlees is zacht en er zit heerlijk veel verse koriander in. Na veel wikken en wegen ga ik ook nog voor de kip met gongbao (met gebakken pinda en komkommer). Die blijkt pittig door de chilipepers en fris door de in zuur gemarineerde komkommer. De reepjes prei geven het geheel een extra bite. Groente, ik wil ook groente en kies de aubergine met rijke chilisaus. De aubergine is geschild en is zacht en stevig tegelijk. In combinatie met schijfjes knoflook en stukjes verse gember is het een goddelijk gerecht en zeker ook rijk.

Beijing Bao: echt Chinees restaurant

Het is dat het zo echt genoeg is, want het liefste zou ik nog van alles willen proberen. Zo heb ik nu niet gevraagd wat de dagspecialiteit is die in het Chinees wordt aangeprezen op de toonbank. Nieuwsgierig ben ik naar gebakken muxu (Chinese champignons, Chinese lelie, ei en komkommer), kalebas vleesballetjessoep, double happiness gehaktballen waar ik lacherig van word, varkensmaagjes die ik nooit zelf zou nemen maar waar ik de nieuwe buren lyrisch over hoor praten, de zelf gemaakte groene bonendrank en nog heel veel meer. Laat al die aan de westerse smaak aangepaste Chinese restaurants voortaan Beijing Bao als voorbeeld nemen. Vanaf nu is dit voor mij dé Chinees.