‘Je moet me even uit laten praten voordat je “nee” roept’, zegt de B&B-eigenaar bij het ontbijt. ‘Als je echt wat van dit Waddeneiland wilt zien, moet je een rondje fietsen op Texel. Bij elkaar zo’n 80 kilometer.’ Dat klinkt vooralsnog niet als iets waar ik erg van schrik, dus ik ben benieuwd wat er komen gaat. ‘Daarom raad ik je aan om een e-bike te huren.’ Ik wil iets zeggen, maar houd me in. Er volgt een pleidooi over de voordelen van de e-bike, over straffe wind, buitendijks gaan, de schoonheid van het eiland en fris als een hoentje aan het einde van de dag terugkeren.

Op de e-bike rondje Texel

Een uur later sta ik bij de fietsverhuur in Den Burg. Ik zie de accu op de bagagedrager van de e-bike zitten en voel me spontaan 80. Liefst zou ik undercover fietsen op Texel, maar na wat wikken en wegen besluit ik te luisteren naar de kenner. Dus daar ga ik. Om stoer te doen zet ik de trapondersteuning niet aan. Ik fiets al snel door De Gouden Driehoek, de polder waar allerlei sporen uit de Gouden Eeuw zichtbaar zijn. Zoals het smalle Skillepaadje met een dikke laag versgemalen knisperend gruis waar ik slippend overheen ga. Het paadje loopt langs de sloot die water uit de natuurlijke waterputten liet stromen naar Oudeschild, de haven van Texel. Daar laadden de VOC-schepen hun voorraad drinkwater in voor de grote reis naar de Oost.

Vogels en kokkels op het droogvallend wad

Bij de haven neem ik het fietspad aan de buitenkant van de Waddenzeedijk. Aan deze waddenkant is het heerlijk rustig fietsen op Texel. Onderweg breekt de zon door de woeste wolkenpartijen heen. Prachtige vergezichten naar de andere Waddeneilanden in de verte. Veel vogels foerageren in het droogvallend wad, ik zie mensen kokkels rapen en schapen op de dijk. Omdat het broedseizoen is, zijn sommige stukken dijk afgesloten en word ik naar de landzijde geleid met uitzicht over kleine watertjes en over de tot mijn verbazing talrijke bollenvelden die uitbundig staan te bloeien. De vuurtoren van De Cocksdorp op de uiterste punt van het eiland als ankerpunt.

De Slufter, duinen en bos aan de Noordzeekant

De Cocksdorp heeft één straat met een hele serie cafés. Ik zit in de zon op een terras voordat ik aan de Noordzeekant langs de polder en duinrand van het eiland terugfiets naar Den Burg. Het landschap compleet anders. Wat is de natuur van Texel gevarieerd. De zon en wind nu vol in mijn gezicht. En dat valt me zwaar. Als ik een bordje zie naar de Sluftertrap, is dat een mooie aanleiding om af te stappen, de trap op te klimmen en bovenop het duin op adem te komen op een bankje met uitzicht over de Slufter naar de zee. Het gebied is bijzonder omdat de duinenrij langs het strand bewust is weggehaald, zodat de zee bij storm ook in het achterland komt. Er is zo een brak natuurgebied ontstaan waar allerlei zeldzame planten het goed doen. Ik ben te moe om in de Slufter af te dalen, maar het pad door het momenteel droge binnenland ziet er aantrekkelijk uit. Door mijn verrekijker zie ik een wolk spreeuwen die een dans uitvoert in de lucht. Ook mooi.

De Thijsse fietsroute

Het kan me niet meer schelen of ik gezien word op mijn fiets. Ik ben om en besluit de rest van de tocht mijn e-bike optimaal te benutten. Moeiteloos zoef ik over de duinpaadjes en het dennenbos van dit drukkere gedeelte van het eiland. Me verbazend over de vele fietskarretjes waar geen kinderen maar honden in zitten. Ik volg nu een stuk van de zuidelijke Thijsse fietsroute. Vernoemd naar natuurvorser en natuurbeschermer Jac. P. Thijsse die Nederland met zijn Verkade-album enthousiast maakte voor de vogels en natuur van Texel. In het binnenland steeds het kerkje van Den Hoorn in het vizier dat boven de velden uitsteekt en de schuren die doorklieft lijken, de ene helft hier, de andere helft even verderop in het landschap. Het laatste stuk dwars door de stille polder geniet ik openlijk van mijn e-bike. De gêne voorbij. Ik zal het de eigenaar van mijn comfortabele B&B laten weten. Fietsen op Texel op een e-bike, het is zo gek nog niet. Ik voel me zo oud als ik ben.

De Thijsse wandelroute

Je kunt sinds kort ook op Texel wandelen in de geest van Jac. P. Thijsse. Met de gelijknamige leuke wandelgids. Daarmee wandel je door de natuur van de Verkadeplaatjes in heel Nederland. Een van de rondwandelingen gaat door de Eijerlandse polder bij De Cocksdorp, langs Utopia. Wat wil een mens nog meer?