Terwijl tram, bus, auto’s, brommers en al het overige verkeer over de brug bij de Nassaukade denderen, valt de rust op in het eigenaardige tuinhuisje Pie-Nong Thai even verderop, midden op de stoep. Het is net 16:00 uur geweest, de luiken zijn open, Noei Chomboonruang steekt wierrook aan en bidt bij sereen klinkende oosterse muziek. Ooit was hij monnik in Thailand omdat dat nu eenmaal traditie was in de familie. Maar hij was nieuwsgierig en trok de wereld in.

Leven als Boeddha

Inmiddels woont hij alweer dertig jaar in Nederland en als hij morgen terug zou kunnen, dan zou hij dat doen. Hij heeft genoeg van de drukte en het feit dat zoveel mensen denken dat geld gelukkig maakt, terwijl ze dat overduidelijk niet zijn en alleen maar meer willen. ‘Wat brengt geld ons’, vraagt hij zich hardop af. De wereld zou volgens Noei veel beter af zijn als we meer leefden als Boeddha. Die was ontevreden met zijn comfortabele leven en liet het paleis waarin hij opgroeide achter zich. Hij trok zich terug in de bossen, mediteerde en wist na zes jaar verlicht te raken. Om vervolgens het hele land door te reizen en anderen te leren wat hij had ontdekt. Dat is nu ook zijn droom, zich terugtrekken. Te leven in stilte. Te werken aan verdieping.

Geheel eigen viskoekjes

Realiteit is dat hij in dit hoofdstedelijke tuinhuisje van nog geen 9 m² een aanzienlijk deel van zijn dag doorbrengt, terwijl hij die ruimte ook nog moet delen met zijn hulpkok. Eigenlijk is het nog minder, want er is ook nog een balie. Daarachter sta ik met hooguit twee anderen te wachten tot het eten klaar is. Zoals zijn lekkere rode kerrie, zijn soepen en zijn heel eigen lichte viskoekjes. Krap maar knus allemaal. Vaak leidend tot leuke gesprekken. Of kijkend naar de kleine televisie. Vroeger was daarop intrigerende Thaise karaoke te zien. Inmiddels is die verruild voor een Nederlandse tv-zender. Een fontein met eeuwig draaiende bal zorgt voor een authentiek oosters tintje. Je kunt je bestelling bij Pie-Nong Thai ook telefonisch doorgeven en dan af komen halen. Maar dan mis ik toch zijn levenslessen. In feite is hij niet alleen kok van een lekkere afhaal Thai, maar een Boeddhistische leermeester in disguise. Misschien moet ik hem dat maar eens vertellen. Dat verzacht de pijn wellicht wat.